Cory Aquino
On September 18, 1986, just 7 months after she was swept to power by a popular revolt against dictator Ferdinand Marcos, president Corazon C. Aquino addressed the joint session of the United States Congress during her first visit to the country since she came home to bury slain opposition leader and husband Sen. Benigno “Ninoy” S. Aquino, Jr. in August 1983.
The inaugural of Corazon Aquino after the People Power Revolution that toppled Ferdinand Marcos remains as one of the proudest moments in Philippine history.
Leave a comment
where in the world…
1mprayers
2thousand10
alexangelph
antenna1
dandansoy
doorkn0b
gloriavioleta
wawam
xyz123
WAWAM! after hours 
LUHA NA HINDI PARA KAY PRESIDETE CORY
Bakit pa nga ba ako iiyak sa pagkamatay na ito
Ng dating Presidente Corazon Cojuangco Aquino?
Ako ba ay nanglalapastangan? Samantalang siya’y iginagalang?
Narito po ako at pakinggan. Sana’ay maunawaan, malaman ninyo ang dahilan.
Hindi ko iniaalay ang luha ko para sa kanya
Tanong ninyo ay: “Bakit nga ba”?
Hindi ho ba’t sa cancer ay nais na din siyang pagpahingahin?
Isa pa’y sa Diyos Ama, ang pamilya at mananampalataya, siya na’y tinagubilin.
Hindi naman sa wala akong paggalang
Sa paglisan ng Presidenteng lumisan
Wala na akong mahihiling pa sa Pangulong ito
Sa pag-aalay niya sa bayan ng buong pagmamahal, serbisyo, at talino
Kung tutuusin, sa aking pagtunghay
Sa espesyal at katangi-tangi niyang buhay
Kanyang kinatawan para sa Pinoy at Pinay
Ang kagalingan at pag-una sa bayan,tunay siyang dalisay
Napag-alaman ko din naman ang patungkol sa kanyang
Pagiging asawa, ina, at lola na matatag at pambihira
Sa kanyang payak na pamumuhay at paglilingkod nang sinsero
Ang Tita ng Bayan na si Cory dapat ngang hangaan nang totoo
Pero bakit…bakit nga ba hindi ko inaaalay ang luha
Sa isang taong mapagkumbaba at nagpakadakila?
Pagka’t sa tingin ko’y kahit po si Ginang na itong namaalam
Mas nanaisin na ang ating pagtangis ay hindi sa kanya, kundi para sa bayan
Ang mga pumapatak mula sa aking mga mata
Ay dahil, matapos lang ng dalawang dekada
Mga isinakripisyo ni Ninoy at Cory Aquino
Pinababayaan na gumapang at magpabigat muli sa Pilipino
Mga kababayan …kalahing minamahal ko
Ano ang ginagawa natin sa kanilang mga “Tra-Po”?
Naiboboto pa kahit sila’y kapighatian kay Ginang Aquino
Hahayaan na lang ba silang pumunas at dumingis sa karangalan ng lahing Pilipino?
Si Madame Cory nanalangin at kumilos
Na ang “People Power” ay laging matalos
Na upang ang bawat simpleng persona na tulad niya
Ay maging malakas, kapakipakinabang, sa tahanan, lipunan, kahit pa sa politika
Nakalulungkot at masakit sa damdamin
Na makita na si Tita Cory ay alalalahanin
Nito lamang sa kanyang paglisan sa lupa
At makalimutan nang lahat kung sino at ano siya, paglipas ng isang taon o dalawa.
Sa iyo ang luha ko Inang Bayan
Alam ko, kung buhay man ang ating Madame
Kanyang buong buong maiintindihan
Kung ang bayan at hindi ang pagpanaw niya ang aking iniiyakan
O Pilipinas kong minamahal, isang katanungan lang
Ilan pang pamilya at tahanan na tulad ng kay Cory ang kailangang
Magsakripisyo ng katahimikan at payak na pagpapamilya
Para lamang maituwid ang mga liko at mahirapang pang makibaka?
Hindi nga masama na tayo’y manindigan
Na kahit pa personal na layon ay maiwan
Ngunit nakalulungkot at nakauubos luha
Kung ang lusak ay dahil lang sa ang makabayang isip at kilos ay tinatuwa
Pasensya na po kung ang luha ko
Ay hindi para kay Presidente Aquino
Bayang Pilipinas, ialay mo na din ang iyong luha
Hindi dahil tayo’y iniwan ni Cory kundi dahil ang esensya niya’y iniiwan na
Lumuha din ang babaeng Pangulong kaunaunahan
Sa kalagayan ng ating Inang Bayan
Tama na ang pagluha para kay Cory
Tumangis ka para sa ikinalungkot ng dati nating Presidente.
–S.J.C.C. (8/3/09)
thank you so much my president aquino,we love you,wwe wil not forget you the lady in yellow…….joecel michelle desaliza here in sharjah dubai u.a.e….
naway may sumunod pa na kagaya ng ating mahal na pangulong aquino,subalit sa mga nakikita ko sa ating bayan ngayon ay iisa parin puros silang mga gahaman sa kapangyarihan ang mga natitira,silang mga pangahas,na ang tanging alam lang ay sariling kapakanan…………………..ang magpayaman lang at magipon ng ariarian,d bali ng maghirap ang kababayan maayos lamang ang estado nila sa lipunan.kaya mga ka-juan dela crus kong mga kababayan tayo poy magtulungan para sa ikakaayos ng ating bayang sinilangan……………….piliin ang kagaya ni cory wag ang mga hinayupak na mga trapo sa lipunan,salamat cory,salamat mga kabayan……thats all folks!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!………………..
Thank you very much, Madam president ” saint of democracy”.
Not just here in philippines but to the whole world’s inspiration.
Thank you for your love of this country, I’m grown up with my freedom now !!! B’coz I was born in 1985 and I really appreciate it…. And proud to be a FILIPINO……..
Demokrasya
Tula para kina Ninoy at Cory sa paggunita ng kanilang mga pagpanaw sa buwan ng Agosto sinulat ni Prof. Dan Rivero
Ang bayang naging tulog, bibig naging kimi;
Ay namula’t, nagising at nagsalitang muli;
Sa paglisan ng isang taong minsa’y tumindig;
Laban sa rehimeng sa baya’y nagpatahimik;
Mga karapatang sagrado matagal na siniil.
Kanyang asawa pinatay na walang laban;
Bitbit lamang ang hangad para sa kalayaan;
Para sa sambayanang uhaw sa kapayapaan;
Tungo sa tunay na kaunlaran nitong ating bayan;
Sa ilalim ng katotohanan, pag-ibig at katarungan.
Subali’t hindi naduwag itong abang biyuda;
Sa halip ay tumayo at humarap sa masa;
Baya’y nagkaisa’t tumalima sa panawagan nya
Na labanan ang pagkamakasarili at pagpapasasa;
Ng isang diktador, pamilya nya’t oligarkiya.
Kalayaa’y natamo dalawang dekada ng lumipas;
Nang ang diktador at alipores niya’y umalpas;
Taumbaya’y nagsimula sa isang panibagong bukas
Sa gabay ng lider na namuno sa pag-aaklas;
Ang demokrasya’y nakamtan muli sa wakas.
Nguni’t sa paglipas ng taon, tila may nagbago;
Ang kalayaan at demokrasya na ating natamo—
Ay nabale-wala at ngayo’y inaabuso;
Ng mismong mamamayan lalo na sa liderato;
Masasayang na lang ba ang ipinaglaban dito?
Para bagang isang bulkan ang bayan kong sinilangan;
Madalas ang hidwaan, paminsa’y nagpuputukan;
Mga lider ng pamahalaan gayun din ang mamamayan;
Kailan ba matatapos yari itong kaguluhan;
At magigising ang bayan sa kawalang paki-alam?
Ganito ba ang mukha ng demokrasya sa ‘ting bansa?
Na ang mga lider ay walang malasaki’t sa kapwa?
Na sa tuwing halalan lang sila naalala?
Kaawa-awa naman ang mga maralita’t dukha;
Sa yaman at posisyon ang ilan ay nagpapasasa.
Tayo ng kumilos, baguhin ang pananaw;
Ating tahakin ang landas, gabay ng bagong araw;
May pag-asa pa ang bayan, liwanag ay tanaw;
Itaguyod, ipaglaban kalayaang ating sigaw;
Demokrasya ng bayan huwag muling pumanaw.